- Dettagli
-
Categoria: Poesia
-
Ultima modifica il Sabato, 18 Aprile 2015 13:56
-
Pubblicato Venerdì, 29 Marzo 2013 18:25
-
Scritto da Fausto Marseglia
-
Visite: 2129
Ssò stati juòrni tristi p' 'a Chiesa fino ajère
arricurdanno 'e piaghe d' 'e mmane e d' 'e pière
'e Gesù ca se vulette fa nchiuva' a na croce
e suffrì tanti ppene fino a na morte atroce.
Vulette nascere ommo pe salva' l'umanità,
caricarse d' 'e peccate... e murì p' 'e riscatta'.
Ma fuje primma traduto e po' cundannato
d' 'a stessa ggente c'aveva aiutato e salvato.
Fuje nu calvario assai triste primma e muri'.
Tra offese, ngiùrie e spàseme vulette suffrì.
Le piazzarono 'n capa pure 'a curona 'e spine
e 'o flaggellarono 'n pietto e pe tutte 'e rine.
Ma ogge se scioglie 'a gloria d' 'o Signore
je 'e campane sonano a festa a tutte ll'ore.
"Gesù è risorto" cantano 'n coro 'e guagilùne.
E pe l'umanità s'è scioveta na grande fune.
Na vòta però ce steva cchiù partecipazione
e 'a semmana santa era ovèro 'e passione;
p' 'e riti santi 'a chiesa se rignèva 'e ggente
e nisciuno a 'sti cose rummaneva indifferente.
Mò, na fronna 'e palma 'nfosa all'acquasanta,
se benedice 'a tavola comme fosse na pianta.
Se penza a magna' 'o casatiello e 'a pastièra
e se festeggia 'a Pasca cuntenti 'e 'sta manèra.
Si ognuno penzasse a festeggià ovèro Pasca
s'avessa sentì leggiero cu' l'ànema cchiù lasca.
Ma ce scurdammo c'avimmo ringrazià a Ddio
e turnammo a fa peccate e campà na fetenzìa.
Fausto Marseglia
Aggiungi commento